மம்லுக் வம்சத்தின் நிர்வாகம் – Administration of Mamluk Dynasty
- அடிமை வம்சம் என்றும் அழைக்கப்படும் மம்லுக் வம்சம் 1206 முதல் 1290 வரை ஆட்சி செய்தது மற்றும் மத்திய ஆசியாவைச் சேர்ந்த குரித் பேரரசின் துருக்கிய மம்லுக் அடிமை ஜெனரலாக இருந்த குதுப் உத்-தின் ஐபக் என்பவரால் நிறுவப்பட்டது. அவர்கள் அய்யூபிட் ராஜ்ஜியத்தின் நிர்வாக முறையைப் பின்பற்றினர். அவர்கள் இக்தா முறையைப் பின்பற்றி வீரர்களுக்கு பணம் மற்றும் உணவு வழங்குவதற்குப் பதிலாக, இராணுவ அதிகாரிகளுக்கு சம்பளத்திற்குப் பதிலாக நிலங்களை வழங்கத் தொடங்கினர். அவர்களின் நிர்வாக முறை இந்தியாவில் இருந்த முந்தைய வம்சங்களில் இருந்து முற்றிலும் வேறுபட்டது.
- The Mamluk dynasty also known as Slave dynasty ruled from 1206 to 1290 and was founded by Qutb ud-Din Aibak who was a Turkic Mamluk slave-general of the Ghurid Empire from Central Asia. They followed the administrative system of the Ayyubid kingdom. They followed the Iqta System and instead of paying soldiers with cash and food, they began granting lands to army officials in lieu of salary. Their administration system was quite different from earlier dynasties in India.
- Mamluk Dynasty – Background
- Administration of Mamluk Dynasty
- Conclusion
மம்லுக் வம்சம் – பின்னணி
- மம்லுக் என்பது “சொந்தமானது” என்று பொருள்படும் மற்றும் 9 ஆம் நூற்றாண்டில் அப்பாஸிட் கலிபாவின் இஸ்லாமியப் பேரரசில் வளர்ந்த ஒரு முக்கிய இராணுவ பிரபுத்துவத்தைக் குறிக்கிறது.
- எகிப்து, ஈராக் மற்றும் இந்தியாவில் மம்லூக்குகள் இராணுவ மற்றும் அரசியல் ஆதிக்கத்தை செலுத்துகின்றனர்.
- அவர்கள் அடிமைகளாக இருந்தபோதிலும், அவர்களின் எஜமானர்கள் அவர்கள் மீது அதிக மதிப்பு வைத்திருக்கிறார்கள்.
- அவர்களில் பெரும்பாலோர் போர்வீரர்கள் மற்றும் தளபதிகள் தங்கள் எஜமானர்களுக்காக போராடுகிறார்கள்.
- அடிமை வம்சத்தின் வரலாறு குத்புத்தீன் ஐபக்கின் ஆட்சியில் தொடங்குகிறது.
- அந்தக் காலத்தின் மூன்று முக்கிய சுல்தான்கள் குதுப்-உத்-தின் ஐபக், ஷம்ஸ்-உத்-தின் இல்துத்முஷ் மற்றும் கியாஸ்-உத்-தின் பால்பன்.
- அடிமை வம்சத்தின் முதல் ஆட்சியாளரான குதுப்-உத்-தின் ஐபக் 1206 முதல் 1210 வரை ஆட்சி செய்தார்.
- 1211 முதல் 1236 வரை ஆட்சி செய்த அடுத்த திறமையான ஆட்சியாளர் இல்துமிஷ் ஆவார்.
- அடிமை வம்சம் ஒரு நல்ல இடத்தைப் பெற முடிந்தது மற்றும் அவரது சக்திவாய்ந்த தலைமையின் கீழ் ஒரு முக்கியமான ராஜ்யமாக தன்னை நிலைநிறுத்த முடிந்தது.
- இல்துமிஷின் கீழ், இராணுவம் நன்கு ஒழுங்கமைக்கப்பட்டது, மேலும் அவர் டாங்கா நாணயப் பணத்தையும் உருவாக்கினார்.
- கியாசுதீன் பால்பன் 1266 முதல் 1286 வரை ஆட்சி செய்த அடிமை வம்சத்தின் கடைசி திறமையான பேரரசர் ஆவார்.
- அவர் தனது ராஜ்யத்தில் ஆட்சி செய்வதில் மிகுந்த கவனம் செலுத்தினார். இராணுவம் ஆயுதங்களைப் பயன்படுத்துவதிலும், துப்பாக்கிகள் மற்றும் பிற போர் ஆயுதங்களை தயாரிப்பதிலும் நன்கு பயிற்சி பெற்றிருந்தது.
- அவர் தனது நீதிமன்றத்திற்கும் நிர்வாகத்திற்கும் மிகவும் மெருகூட்டப்பட்ட தோற்றத்தை வழங்குவதற்காக குறைந்த அந்தஸ்து பதவிகளில் இருந்தவர்களை நீக்கினார்.
Mamluk Dynasty – Background
- Mamluk means “owned” and refers to a prominent military aristocracy that developed in the Islamic Empire of the Abbasid Caliphate in the 9th century AD.
- In Egypt, Iraq, and India, the Mamluks wield military and political dominance.
- Despite the fact that they are slaves, their masters place a high value on them.
- The majority of them are warriors and generals battling for their masters.
- The slave dynasty’s history begins with Qutb-ud-din Aibak’s reign.
- The three major Sultans of the time were Qutb-ud-din Aibak, Shams-ud-din Iltutmush, and Ghiyas-ud-din Balban.
- Qutb-ud-din Aibak, the first ruler of the Slave dynasty, reigned from 1206 to 1210.
- Iltumish was the next capable ruler who ruled from 1211 to 1236.
- The slave dynasty was able to acquire a good foothold and establish itself as an important kingdom under his powerful leadership.
- Under Iltumish, the army was well-organised, and he also developed the Tanka coin money.
- Ghiyasuddin Balban was the slave dynasty’s last effective emperor who ruled from 1266 to 1286.
- He paid close attention to governance in his kingdom. The army was well-trained in the use of armaments, and manufacturing of guns and other war weapons.
- He eliminated people from low-status positions in order to give his court and administration a more polished appearance.
மம்லுக் வம்சத்தின் நிர்வாகம்
- மம்லுக் அவர்களின் நிர்வாக முறையை அய்யூபிட் ராஜ்யத்திலிருந்து பெற்றார் மற்றும் பெரும்பாலும் அந்த ராஜ்யத்தின் சாயல் மாறாமல் பின்பற்றினார்
- மம்லுக் சுல்தான்கள் இராணுவ வரிசைமுறைக்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்து அதனை பின்பற்றுபவர்களாக இருந்தனர், இது கிட்டத்தட்ட மம்லுக்களுக்கு, அதாவது அடிமைகளாக இறக்குமதி செய்யப்பட்ட துருப்புக்களுக்கு மட்டுமே வாய்ப்புகளை கொடுத்திருந்தினர்.
- குறிப்பிட்ட சட்ட ஆணைகள் மற்றும் பொது விதிகளை வழங்குதல் மற்றும் செயல்படுத்துதல் ஆகியவற்றை உள்ளடக்கிய அதிகாரங்கள் மற்றும் பொறுப்புகளுடன் சுல்தான் நாட்டின் தலைவராக இருந்தார்.
- அவர் போரை அறிவிக்கலாம், இராணுவப் பிரச்சாரங்களுக்கு வரி விதிக்கலாம், சுல்தானகம் முழுவதும் உணவுப் பொருட்களை விகிதாசார விநியோகத்தை உறுதி செய்யலாம்.
- குற்றம் சாட்டப்பட்ட குற்றவாளிகளின் விசாரணை மற்றும் தண்டனையை அவர் மேற்பார்வையிட முடியும்.
- மம்லூக்குகளின் மகன்கள் இராணுவப் படிநிலையில் நுழைந்து உயரலாம் ஆனால் அவர்கள் இராணுவத்தில் அரிதாகவே பணியாற்றுகிறார்கள்.
- மம்லுக் வம்சம் இக்தா முறையைப் பின்பற்றியது. இது இல்துமிஷ் காலத்தில் உருவாக்கப்பட்ட நில விநியோகம் மற்றும் நிர்வாக அமைப்பு.
- வீரர்களுக்கு பணம் மற்றும் உணவுக்கு பதிலாக, இக்தா தேவையை பூர்த்தி செய்வதற்காக இல்துமிஷ் இராணுவ அதிகாரிகளுக்கு நிலங்களை வழங்கத் தொடங்கினார்.
- இக்தாவின் நிர்வாகம் நாஜிம்/ இக்தாதார்/ முக்தா/ வலி போன்ற கவர்னர்களால் கட்டுப்படுத்தப்பட்டது.
- சுல்தான் இக்தாதாரை அவரது தகுதியின் அடிப்படையில் நியமித்தார்.
- சில பகுதிகளில், சுல்தான் சாஹிப்-இ-திவான் அல்லது கவாஜா எனப்படும் ஒரு ஏகாதிபத்திய அதிகாரியை இக்தாதாரின் அதிகாரம் மற்றும் செயல்பாடுகளை மேற்பார்வையிட நியமித்தார்.
- இக்தாஸ் மாற்றப்படலாம். இக்தா பரிசுகள் நிலத்தின் உரிமையைக் குறிக்கவில்லை என்று அர்த்தம். இது ஒரு நிர்வாகப் பிரிவாக மட்டுமே இருந்தது.
- அவர்களின் இராணுவம் அதை மூன்று பகுதிகளாகப் பிரித்தது: ராயல் மம்லுக், அமீர் வீரர்கள் மற்றும் ஹல்கா (மம்லுக் அல்லாத வீரர்கள்).
- ராயல் மம்லூக்குகள் நேரடியாக சுல்தானின் கட்டளையின் கீழ் இருந்தனர் மற்றும் அவர்கள் இராணுவத்தின் உயர்மட்ட அமைப்பாக இருந்தனர். ராயல் மம்லூக்குகள் அடிப்படையில் சுல்தானின் தனிப்பட்ட காவலராக இருந்தனர்.
- கீழ்நிலை அமீர்களுக்கு அவர்களது சொந்த படைகள் இருந்தன, அவை தனியார் படைகளைப் போலவே செயல்பட்டன. அமீர்களின் வீரர்கள் இந்த அமீர்களின் நேரடி கட்டளையின் கீழ் இருந்தனர், ஆனால் சுல்தான் தேவைப்பட்டால் அவர்களை அனுப்பலாம்.
- ஹல்கா மம்லுக் படைப்பிரிவுகளை விட குறைந்த தரவரிசையில் இருந்தது. இது அதன் சொந்த அரசாங்க அமைப்பைக் கொண்டிருந்தது மற்றும் நேரடியாக சுல்தானின் கட்டளையின் கீழ் இருந்தது.
- 14 ஆம் நூற்றாண்டில் தொழில்முறை மம்லுக் அல்லாத வீரர்கள் சேவையில் சேர்வதை நிறுத்தியபோது, ஹல்கா படைப்பிரிவுகள் வீழ்ச்சியடையத் தொடங்கின.
- மம்லுக் இராணுவ தரப்படுத்தலை நிறுவினார், இராணுவத்திற்கு அதிக ஒற்றுமையை வழங்குவதற்காக அமீர்களுக்கு இக்தாத் விநியோகத்தை நிர்வகிக்கும் தெளிவற்ற அய்யூபிட் சட்டங்களை எளிதாக்கினார்.
- புதிய இக்தா விநியோக அமைப்பு ஒரு அமீரின் பதவிக்கும் அவரது இக்தாவின் அளவிற்கும் இடையே தெளிவான தொடர்பை ஏற்படுத்தியது. உதாரணமாக, நாற்பது வயதுள்ள ஒரு அமீருக்கு நூறு அமீரின் மூன்றில் ஒரு பங்கு இக்தா வழங்கப்படும்.
- உஸ்தாதார், ஹாஜிப், அமீர் ஜந்தர் மற்றும் கஜிந்தர் ஆகியோரின் அய்யூபிட் அலுவலகங்கள் வைக்கப்பட்டு, தவாதர், அமீர் ஆகுர், ரூஸ் அல்-நவாப் மற்றும் எமிர் மஜ்லிஸ் ஆகியோரின் கூடுதல் அலுவலகங்கள் நிறுவப்பட்டன.
- உஸ்தாதார் சுல்தானின் தலைமைப் பணியாளராக இருந்தார், அரச நீதிமன்றத்தின் தினசரி நடவடிக்கைகளைத் திட்டமிடுதல், சுல்தானின் தனிப்பட்ட வரவு செலவுத் திட்டத்தை நிர்வகித்தல்.
Administration of Mamluk Dynasty
- Mamluk inherited their administrative system from the Ayyubid kingdom and largely remained unchanged.
- The Mamluk sultans were products of the military hierarchy, which was almost exclusively open to Mamluks, i.e. troops who had been imported as slaves.
- The sultan was the head of state, with powers and responsibilities that included issuing and enforcing specific legal orders and general rules.
- He can declare war, levy taxes for military campaigns, ensuring the proportionate distribution of food supplies throughout the sultanate.
- He can oversee the investigation and punishment of alleged criminals.
- The sons of mamluks may enter and rise high in the military hierarchy but they rarely served in the military.
- The Mamluk dynasty followed the Iqta System. It was a land distribution and administrative system developed during the Iltutmish time.
- Instead of paying soldiers with cash and food, Iltutmish began granting lands to army officials in order to meet the Iqta requirement.
- The administration of iqta’s was controlled by the governors known as Nazim/ Iqtadar/ Muqta/ Vali etc.
- The Sultan appointed Iqtadar based on his qualifications.
- In some areas, the Sultan appointed an imperial officer known as Saahib-i-diwan or Khawaja to oversee the iqtadar’s authority and operations.
- Iqtaas could be transferred. It means that iqta gifts did not imply ownership of the land. It was merely an administrative division.
- Their army was dividing it into three parts: the Royal Mamluk, the emir soldiers, and the halqa (non-mamluk soldiers).
- The Royal Mamluks were directly under the sultan’s command and they were the army’s highest-ranking body. Royal Mamluks were essentially the personal guard of the Sultan.
- Lower-ranking emirs had their own corps, which functioned similarly to private armies. The emirs’ soldiers were under the direct command of these emirs, but the sultan may deploy them if necessary.
- The halqa had a lower ranking than the mamluk regiments. It had its own governmental organisation and was directly under the Sultan’s command.
- When professional non-mamluk soldiers stopped joining the service in the 14th century, the halqa regiments began to collapse.
- Mamluk established army standardisation, simplified the vague Ayyubid laws governing the distribution of iqtaat to emirs in order to provide more unity to the military.
- The new iqta distribution system established a clear link between an emir’s rank and the size of his iqta. An emir of forty, for example, would be awarded an iqta that was one-third the size of an emir of one hundred.
- The Ayyubid offices of ustadar, hajib, emir jandar, and khazindar were kept and additional offices of dawadar, emir akhur, ruus al-nawab, and emir majlis were established.
- The ustadar was the Sultan’s chief of staff, in charge of planning the royal court’s daily operations, managing the Sultan’s personal budget.
முடிவுரை
- மம்லுக் வம்சத்தின் நிர்வாக அமைப்பு, அந்த நேரத்தில் பயன்பாட்டில் இருந்த பாரம்பரிய ஆட்சி முறையிலிருந்து முற்றிலும் வேறுபட்டது. இது இறையாட்சி, இராணுவம் மற்றும் நிலப்பிரபுத்துவ இயல்புடையது, மேலும் அது மக்களின் நன்மதிப்பு மற்றும் ஆதரவைக் கொண்டிருக்கவில்லை. ஆளும் மற்றும் ஆளப்படுபவர்களுக்கு இடையே சிறிய பரஸ்பர இணைப்பு இருந்தது, அவர்களுக்கு இடையே ஒரு குறிப்பிடத்தக்க பிளவு இருந்தது. ஆட்சியாளர்கள் மக்களின் நன்மதிப்பைக் காட்டிலும் தங்கள் அதிகாரத்தைத் தக்கவைத்துக் கொள்வதில் அதிக அக்கறை கொண்டிருந்தனர். அடிமை வம்சத்தின் மிக முக்கியமான நிர்வாக அமைப்பாக இக்தா இருந்தது.
Conclusion
- The administrative system of the Mamluk dynasty was quite different from the traditional system of governance in use at the time. It was theocratic, military, and feudal in nature, and it lacked the people’s goodwill and support. There was little mutual attachment between the ruling and the ruled, and there was a significant divide between them. The rulers were more concerned with maintaining their power rather than the goodwill of the people. Iqta was the most significant administrative system of Slave dynasty.